75 - Aaien

'Mama' roept een klein stemmetje uit de slaapkamer. Ze is wakker, maar ze ligt nog, met haar billen in de lucht en haar tut* in de mond. Ze draait zich giechelend op haar zij wanneer ik een kus plant op haar achterwerk.
Ik doe haar slaapzak open. Ze maakt nog steeds geen aanstalten om overeind te komen.
'Aaien' zegt ze en ik verstond het niet goed, dus steekt ze een been in de lucht en zegt nog dwingender 'Aaien'. Ik wrijf over haar warme beentje en voet. Been nummer twee wordt in de lucht gestoken. En dan volgt een nieuw bevel: 'Handje'. Ik wrijf over haar armen en handjes en zij blijft roerloos liggen met een lachje om haar lippen.
'Moet ik je hoofd ook aaien?'
'Ja' zucht ze.


*Speen (vertaling voor de Nederlandse lezers)