We hebben kerstkaartjes gemaakt, M en ik. Ons eerste moeder-dochterkreaproject. We zijn er trots op, of ik toch in ieder geval. Ik weet niet of zij het concept 'trots' al kent. Al vertoont ze wel iets wat erop lijkt wanneer ze bij haar overgrootmoeder op de piano mag rammen. Ze slaat namelijk een paar toetsen aan, soms met brute kracht, soms wat subtieler en kijkt dan om naar meter K. Die laatste moet dan applaudisseren* en vervolgens begint het ritueel opnieuw.
Maar goed, ik wijk af, terug naar de kerstkaartjes. Mirte mocht naar hartelust vingerverven en ik heb na de droogtijd kerstbomen uitgesneden. Binnenkort in de betere brievenbus.
*Twijfelt u ook wel eens aan de hoeveelheden p's en s'en? Dat hoeft niet meer. Een adres voor al uw twijfels.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten