NY

Ik was daar. Voor het werk. En zoals dat wel vaker gebeurt met mij had ik hoge en compleet irrealistische verwachtingen van wat ik allemaal zou doen in mijn luttele vrije uren (bento box spullen zoeken en kopen, Williamsburg en Haarlem ontdekken, naar the High Line, rommelmarkten, uren door Wholefoods struinen, ..) U kunt al raden hoe dat afliep. Bovenstaande foto werd gemaakt terwijl ik van afspraak Q naar afspraak R rende op hoge hakken. U mag uw respect betuigen in de commentaren hieronder.

Alleen Williamsburg is gelukt en dan nog wel in heel fijn gezelschap. Terwijl we daar zo ronddwaalden en de geur van chocola opsnoven, viel mijn oog op een deur. Daarachter scholen rekken vol met Moleskines van het befaamde Sketchbook project. Even later stond ik met Ingrids boekje in mijn handen en voelde het even alsof twee werelddelen op elkaar botsten. Van de tien boekjes die wij willekeurig inkeken, was dat van Ingrid trouwens zonder enige twijfel het beste.

Later vroeg ik aan een medewerker van de galerij om mij zijn favorieten te brengen en stootte ik op een boekje van Sarah Pratt waar je uren naar kon blijven kijken. Een doldwaas verhaal over een uil, prachtig getekend met gekke wendingen en rode hakken erin verwerkt. Een mini-liefdesbrief in een envelopje verstopt onder de stuk voor stuk enorm gedetailleerd getekende en geknipte veren. Verbijsterend. Een lang verhaal om te komen tot: ga eens langs de Sketchbook bibliotheek in Williamsburg als je in de buurt bent.
En vraag Sarah Pratts boekje op. En dat van Ingrid natuurlijk.