dinsdag 17 mei 2011

222 - Het Amelie Poulain-effect


Ik zag de film en het voelde alsof ik mijn roeping gevonden had. Zoals Amelie door het leven ging, daar was ik voor in de wieg gelegd. Zo was het altijd al geweest, cineast Jeunet had het alleen in beeld gebracht - beter dan ik het ooit in woorden of zelfs maar gedachten had kunnen vangen.

Dus van tijd tot tijd steekt de Amelie in mij haar kop op en verzin ik een gekke actie. Dat is de verklaring voor het feit dat ik gisteravond om tien uur stiekem op een krukje voor het huis van S stond. Felgekleurde Hema-vlaggetjes werden dwars door het trapgat heen gespannen en naast me hield een klein rood vosje de wacht. Op zijn buik had M vrolijke strepen getrokken. Op zijn rug stond 'Hoera C is jarig!'

Ik werd er blij van. S werd er blij van. En haar dochter C voelde zich heel erg jarig toen de deur vanmorgen openging.

En jij? Verras jij graag mensen, zomaar zonder er iets voor terug te verwachten? Met kleine of grote acties? Mensen die je niet/wel kent? Verras me met je verhalen.

- Wordt vervolgd -

16 opmerkingen:

  1. dit is misschien meer goede burgerzin hebben.
    maar een keer op de bus moest een jongen snel uitstappen. Hij was zo gehaast en verloor zijn mp3 speler. die rolde over heel de bus af. Maar hij had het pas door toen de deuren al waren gesloten en de bus doorreed.
    Ik heb die mp3 meegenomen en bijgehouden. Een maand later toen ik die jongen terug op de bus zag liep ik naar hem toe en gaf hem zijn mp3 speler terug. Hij kwam van verbazing uit de lucht vallen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oh wat een leuke actie!!!!! Lief van jullie.
    Ik ben meer van een kaartje sturen of een sms-je om te laten weten dat ik aan diegene denk, kan met verjaardag of gewoon als iemand iets gaat doen, die wel wat extra sterkte kan gebruiken.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mijn zus staat altijd klaar voor anderen, toen ze 40 werd wou ik iets echt voor haar doen, met de vrienden hebben we toen een jaar lang elke 23ste van de maand iets voor haar gedaan, een verwenbad, als paaskonijn door haar tuin lopen met spandoek met gelukkige verjaardag, de bloembakken vullen, een verwenontbijt in de examenperiode van de kids, een boekenpakket haar toesturen op verlof, een pic-nic met de vrienden, haar auto wassen, traktatie op haar lievelingsijs, de Sint aan haar deur, de kerstboom versierd en tot slot een fotoboek met foto's van alles wat we gedaan hadden, we lieten als rode draad altijd dezelfde vlagjes terug komen, onvergetelijk vond ze dat en voor ons was het ook heerlijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een leuke actie! Ik zou willen dat ik zo was...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Geweldige film, leuk die Amelie-types met hun acties. Ik zelf ben veel te degelijk afwachtend en voorzichtig dus ik houd het even bij bewonderen op een afstandje (en soms bedenk ik wat, maar voer het toch nooit uit...)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Twee weken na elkaar, exact om kwart voor één in hartje Brussel, kruiste mijn weg met die van een blinde man die stond te dralen om over te steken.
    Toen ik hem bij de arm nam moest ik ook even aan Amélie denken, maar verder dan een veilig oversteken, ca va aller en bon apres midi ben ik niet geraakt :)
    Zou hij mij de tweede keer herkend hebben?

    BeantwoordenVerwijderen
  7. @ Nanami: mooi verhaal!
    @ Marina: FANTASTISCH. Die ga ik onthouden!!
    @ Sigrid: gewoon eens een kans geven
    @ Mamalien: doen! Neem je voor om je volgende voornemen uit te voeren :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik ben niet een echte Amelie, ben wel van de attente. Neem kadootjes voor anderen mee, help waar ik dat kan. Probeer mensen te laten lachen. Zowel op mijn werk als privé overigens.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. @ tonBouton: hij droomt vast elke nacht van je stem. En gaat nu elke week om exact kwart voor een op dat kruispunt staan..

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Oei, ik hoop niet OP dat kruispunt :)

    BeantwoordenVerwijderen
  11. @ Zuster: ik las het. Ik vond je toch een beetje Amelie zoals je die oude mevrouw tot het eind hebt bezocht en gesteund!
    @ tonBouton: dat zou wel meteen indruk maken..

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Oh, de muziek vind ik ook zo geweldig. Vandaag de CD nog opgezet. Ik hou ook wel van spontane acties. Ben er zelf vaak wilder van dan degene die verrast wordt, haha. Mijn zus is in de zomer jarig, en zijn dan vaak op vakantie. Zo kampeerden ze een keer op Texel. Vriend en ik heb toen de laatste boot genomen, zijn naar de kop van Texel gefietst, en hebben toen in de late avonduurtjes op de plek naast hun (hadden we gereserveerd) de tent heel stil opgezet. Zij sliepen al. Was heel grappig toen ze de volgende ochtend wakker werden.... Gelukkig konden ze het wel waarderen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Wat zo geweldig was van de hele actie van Liesbet&Mirte is dat je je verwondert over: wanneer hbbn ze dat gedaan, wow wat lief, hoe kan ze die vlaggetjes zo hoog hangen(!!!!!!!!), hoe laat zou Mirte zijn gaan slapen na deze spannende onderneming, wat is het heerlijk als iemand zoiets voor ons doet, wat hou ik toch van hun!! De gloed van blijdschap is de hele dag blijven hangen. Ik zou meer Amelie willen zijn...

    BeantwoordenVerwijderen
  14. wat een originele verrassing met die vlaggetjes! af en toe probeer ik ook wel eens te verrassen. zo was mijn moeder eens 2 weken op vakantie en terwijl ze weg was ben ik haar gras gaan afrijden. Toen ze terug thuis kwam was haar tuintje netjes! En ja, ze was erg blij en aangenaam verrast!

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Af en toe schuilt er ook een Amélie in mij. Zo hebben we een tijdje geleden bij me thuis in kleine kring de verjaardag gevierd van een vriendin wiens moeder nog niet zo lang geleden gestorven was. Of ik schenk filmtickets + babysit (mijzelf dus) aan jarigen.
    Hoog tijd dat je vriend wordt met mij, Liesbet ;-).

    BeantwoordenVerwijderen
  16. @ Liene: ja, de muziek is prachtig. EN leuk, dat Texel-verhaal. Zou ik ook super vinden
    @ Sas: jij bent vaak Amelie, meis. De chocola, de vlinders, de knuffels per sms!
    En eigenlijk is het leuker als je 'slachtoffers' niet weten wie Amelie was (nog meer verwondering) maar dat lukt nooit bij jou :-)
    @ Hilde: heel lief van je - goede dochter!
    @ Lies: Jep, babysits kan ik ALTIJD gebruiken. Bij deze zijn we vrienden. En ik hoop dat je je vriend kon opvrolijken, want, ppffff, je moeder verliezen, da's naar

    BeantwoordenVerwijderen