Ik ben begonnen aan de schier eindeloze taak mijn kind omgangsvormen bij te brengen die ik belangrijk vind. De afgelopen tijd beantwoord ik haar al te directe vragen regelmatig met de tegenvraag 'Hoe vraag je dat?'. Doel is natuurlijk het toverwoord 'alsjeblieft'.
En toen gebeurde er plots dit aan de ontbijttafel:
Ik: M, neem nog eens een hap van je boterham.
M: Hoe vraag je dat?
Ik buig mijn hoofd schuldbewust en herbegin.
Ik: M, wil je alsjeblieft nog een hap van je boterham nemen?
M: Nee, dank u, mama.
P.S. Vrolijk Pasen!
Haha, mooi kind!
BeantwoordenVerwijderen1-0 voor M!
BeantwoordenVerwijderenRaak!
BeantwoordenVerwijderenOpvoeding geslaagd!
BeantwoordenVerwijderenHaha! Jij ook fijne paasdagen! :)
BeantwoordenVerwijderenHahaha, herkenning, hoor.
BeantwoordenVerwijderenJullie ook fijne paasdagen.
Slimmerikje!
BeantwoordenVerwijderen:-)
Zalig!
BeantwoordenVerwijderenkijk eens aan! de opvoeding werkt!
BeantwoordenVerwijderenze snapt het helemaal ;-)
BeantwoordenVerwijderenWat een fantastische wending van het gesprek!
BeantwoordenVerwijderenDuidelijk een pienter exemplaar dat wijfie van je! Fijne dag. Suus
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk toch, de uitspraken van zo'n kleine kinderen ... is schrijf ze allemaal op in een dagboekje, dat ze later krijgen als ze het huis uit gaan!
BeantwoordenVerwijderenhihihihihihi
BeantwoordenVerwijderen