woensdag 12 mei 2010
58 - M en de ontdekking van de taal
M en ik zitten aan de ontbijttafel. Een kleine boterham met kaas opeten duurt veel langer dan een mens zich kan voorstellen, maar ik slik mijn ongeduld weg en kijk NIET op mijn horloge. Ze maakt een gek geluid, "dzjoef", en ik doe haar na en beweeg mijn hoofd alsof ik net "den dzjoef van de week" op "mijn muil" gekregen heb. Ze schaterlacht en ik vind het plots niet meer zo belangrijk dat we kostbare minuten aan het verliezen zijn door een miezerig boterhammetje met kaas. Dan stoot ze haar beker met melk om, kijkt me lachend aan en zegt zelf: "Mirte toch!"..
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
hihi Mirte is grappig! Zo'n kind brengt je terug in het huidige moment.
BeantwoordenVerwijderenHaha... je hoort jezelf terug in die laatste opmerking, hè ;-)
BeantwoordenVerwijderenZijn de breipatroontjes trouwens goed doorgekomen?
BeantwoordenVerwijderen@ Wie. Het helpt inderdaad wel dat van het nu, maar soms ook helemaal niet omdat mijn hoofd overloopt van alles wat ik gepland en gedaan moet krijgen.
BeantwoordenVerwijderen@ Annemiek. Bedankt nog. Ik heb een varken gebreid, maar ergens is er iets fout gegaan dus het zag er helemaal niet zo mooi uit als bij jou. Ik herbegin nog een keertje.