43 - Lente

M heeft waterpokken. En nee, dat past niet in deze blog. Absoluut geen reden om blij te zijn. Ik ben uitgeput en ik vind het extreem frustrerend om weinig/niets te kunnen doen. Het jeukt, ze huilt, ze schurkt zich tegen me aan en er bestaat geen wondermiddel. Daar sta je dan als ouder, je kind heeft pijn en je kan het niet wegnemen.
En toch zijn we ook blij geweest de afgelopen dagen. Met oma die kwam helpen, met de lentezon, met de lentevogels, met de lentetemperatuur, met de lentesfeer.. Met de lente. Afgelopen zaterdag om 18.32 uur begon het, las ik ergens op internet. Ik vond dat ik dat moest vieren, dus trok ik met vriend M naar natuurgebied Bierlap en Kijfhoek (wat een namen). Ongelofelijk mooi is het daar en geweldig rustig. Je kan er uren wandelen zonder iemand te zien. Nou ja, we kwamen wel iemand tegen.

Deze mevrouw leeft daar in het wild. Ze stond zich tegen een boom aan te schurken en leek daar erg van te genieten. In tegenstelling tot M die geen verlichting vindt in het schurken.

De lente leek trouwens nog niet echt doorgebroken in Bierlap en Kijfhoek. De bomen stonden er bescheiden bij en er was nog niet veel groen te zien. Behalve deze sneeuwklokjes.

Al vermoed ik dat het nu snel kan gaan. Een paar warme zonnige dagen en dan ga ik weer kijken. En nu naar bed, hopend dat het kleine pokkenmonstertje rustig doorslaapt.